ကိုဗစ်-၁၉ ကပ်ရောဂါ၏မူလဇစ်မြစ်ကိုအတိအကျမသိရသေးသော်လည်း ယင်းရောဂါကဲ့သို့ တိရိစ္ဆာန်မှတစ်ဆင့်လူသားထံကူးစက်တတ်သော ရောဂါများသည် လူသားနှင့်သဘာ၀တရားအကြားမည်သို့အပြန်အလှန်ဆက်စပ်နေကြောင်း အတိအလင်းသတိပေးချက်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ဆားစ်ရောဂါ၊ ကြက်ငှက်တုပ်ကွေးရောဂါနှင့်မားစ်ရောဂါများကဲ့သို့ အခြားပြင်းထန်သောရောဂါဖြစ်ပွားမှုများသည် မူလအားဖြင့် တိရိစ္ဆာန်မှတစ်ဆင့်လူသို့ကူးစက်ခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ ဤသို့ဖြစ်ပွားမှုများအတွက် တိရိစ္ဆာန်များကိုအပြစ်တင်ရမည်မဟုတ်ပါ။ အကြောင်းရင်းမှာ လူသားတို့၏လုပ်ရပ်များဖြစ်သည့် တောကြီး မျက်မည်းများထဲ အဆင်အခြင်မဲ့ကျူးကျော်ဝင်ရောက်ခြင်းနှင့် ဘေးအန္တရာယ်ပိုရှိစေနိုင်သောတောရိုင်းတိရိစ္ဆာန်များနှင့် ဘေးမကင်းသည့်ထိတွေ့မှု များကြောင့်ပင်ဖြစ်သည်။

ရောဂါပိုးတစ်ခုသည် အိမ်မွေးတိရိစ္ဆာန်ဖြစ်စေ၊ တောရိုင်းတိရိစ္ဆာန်ဖြစ်စေ တိရိစ္ဆာန်များထံမှလူသားများထံသို့ကူးပြောင်းရောက်ရှိသွားသောအခါ ဤသို့ တိရိစ္ဆာန်မှလူသို့ရောဂါကူးစက်မှုများဖြစ်ပေါ်လာသည်။ ထိတွေ့မှုအကြိမ်အရေအတွက်မည်သို့ပင်ဖြစ်ပါစေ ကူးစက်မှုများပေါ်ပေါက်စေနိုင်ရာ အိမ်အနီး တောထဲမှပစ်ခတ်ရရှိသောတောကောင်သားကိုသယ်ဆောင်သောမုဆိုးတစ်ဦး၊ တောအုပ်အစွန်ရှိမိသားစုမွေးမြူရေးခြံထဲသို့သွားတတ်သောလယ်သမား တစ်ဦး သို့မဟုတ် မြို့ပေါ်စျေးတစ်ခု၌ကုန်ပစ္စည်းရောင်းချသောစျေးသည်တစ်ဦးဟူ၍ အမျိုးမျိုးဖြစ်နိုင်သည်။

လူတစ်ဦးသည် တောရိုင်းတိရိစ္ဆာန်တစ်ကောင်အကိုက်ခံရသောအခါဖြစ်စေ၊ တောရိုင်းတိရိစ္ဆာန်တစ်ကောင် သို့မဟုတ် တောရိုင်းတိရိစ္ဆာန်နှင့်အထိအစပ် ရှိသောအိမ်မွေးတိရိစ္ဆာန်တစ်ကောင်၏ မစင်၊ သွေး နှင့်သွားရည်စသည်တို့ကိုထိတွေ့မိသောအခါဖြစ်စေ ၊ တောရိုင်းတိရိစ္ဆာန်စျေးတစ်ခု သို့မဟုတ် အခြား တစ်နေရာရာ၌ နာမကျန်းဖြစ်နေသောတိရိစ္ဆာန်များမှထွက်ရှိပြီးလေထဲရောက်ရှိနေသည့်ဗိုင်းရပ်စ်ကိုရှူမိသောအခါဖြစ်စေ တိရိစ္ဆာန်မှတစ်ဆင့်လူတစ်ဦးသို့ ရောဂါကူးစက်ခြင်းဖြစ်ပေါ်လာပါသည်။
တိရိစ္ဆာန်များ၌ရှိနေသောရောဂါပိုးအများစုသည် လူတို့အတွက်မပြောပလောက်သောခြိမ်းခြောက်မှုသာဖြစ်သည်။ သို့သော် တိရိစ္ဆာန်မှလူသို့ကူးစက် တတ်သောရောဂါဖြစ်သော်ငြား ယခင်ကဖော်ထုတ်တွေ့ရှိခဲ့ခြင်းမရှိသေးသောရောဂါများမှာမူ ပို၍ပို၍ထွက်ပေါ်လာလျက်ရှိသည်။

ကပ်ရောဂါကျရောက်သောနေရာများဆိုသည်မှာ ရောဂါကူးစက်မှုများအတွက် အန္တရာယ်ကြီးမားစေမည့်အခြေအနေများ ပိုမို၍များပြားစုဆုံလာ မိသောနေရာများဖြစ်သည်ဟု ကျွမ်းကျင်သူများကသတ်မှတ်ကြသည်။ [၂]
ဤသိပ္ပံသုတေသနနယ်ပယ်မှာဆက်လက်၍တိုးတက်ဆဲဖြစ်သော်လည်း အောက်ပါနေရာများတွင်ဖြစ်ပွားသည့် တိရိစ္ဆာန်မှတစ်ဆင့်လူသို့ကူးစက်သော ရောဂါများသည် ပိုမို၍အန္တရာယ်ကြီးမားကြောင်းသုတေသနများကပြဆိုနေပါသည်။

သစ်တောပြုန်းတီးမှုများအကြီးအကျယ်ဖြစ်ပေါ်နေသည့်အပူပိုင်းဒေသများကဲ့သို့ ဇီ၀မျိုးစုံမျိုးကွဲမြင့်မားသည့်နေရာများ။ [၃] [၄]
တိရိစ္ဆာန်ရိုင်းများ ကုန်သွယ်လေ့၊ မွေးမြူလေ့ရှိပြီး လူနှင့်အိမ်မွေးတိရိစ္ဆာန်များကိုအဝင်အထွက်ရှိစေမည့်၊ တောရိုင်းတိရိစ္ဆာန်များနှင့်အနီးကပ် ထိတွေ့မှုရှိစေမည့်နေရာများ။

တိရိစ္ဆာန်ရိုင်းများ ကုန်သွယ်လေ့၊ မွေးမြူလေ့ရှိပြီး လူနှင့်အိမ်မွေးတိရိစ္ဆာန်များကိုအဝင်အထွက်ရှိစေမည့်၊ တောရိုင်းတိရိစ္ဆာန်များနှင့်အနီးကပ် ထိတွေ့မှုရှိစေမည့်နေရာများ။ [၅]
လွန်ခဲ့သောနှစ်ပေါင်း ၂၀ - ၃၀ အတွင်း ထိုသို့ရောဂါကူးစက်ဖြစ်ပွားမှုများ အဘယ်ကြောင့်သုံးဆနီးပါးမြင့်တက်လာသနည်း။ ယခုက ဘာများကွာခြားနေ သနည်း။
သဘာ၀တရားနှင့်ပတ်သက်ပြီး ကျွန်ုပ်တို့၏ပြောင်းလဲနေသောဆက်ဆံရေးကိုပိုမိုသဘောပေါက်နားလည်ခြင်းဖြင့် ဤမေးခွန်းအတွက်အဖြေကိုရှာတွေ့ နိုင်သည်။ လူသားများအနေဖြင့် သဘာ၀နေရင်းဒေသများ၏နောက်ဆုံးသောအပိုင်းများထဲသို့ အထူးသဖြင့် အပူပိုင်းဒေသသစ်တောများထဲသို့ ဇွတ်အတင်း ချင်းနင်းဝင်ရောက်ကြသဖြင့် လူသားများအတွက်အန္တရာယ်တစ်ခုဖြစ်နိုင်သော ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးအသစ်များ၊ ရောဂါပိုးမွှားများနှင့်ကျွန်ုပ်တို့ ပိုပို၍ရင်ဆိုင်လာရ သည်။ အသစ်ခွင့်ပြုပေးလိုက်သောသစ်တောများ၌နေထိုင်လုပ်ကိုင်သူများသည် ယင်းရောဂါပိုးအသစ်များနှင့်အပြန်အလှန်တုံ့ပြန်မှုရှိနေကြပါသည်။

စိုက်ပျိုးရေးချဲ့ထွင်ခြင်း၊ လူအခြေချနေထိုင်မှုတိုးချဲ့ခြင်းနှင့်ကမ္ဘာ့စျေးကွက်တွန်းအားတို့သည် သစ်တောပြုန်းတီးမှုများပိုမိုတိုးပွားလာစေသလို နေရင်း ဒေသများအသွင်ပြောင်းလဲမှုတို့ကိုလည်း ပိုပို၍ဖြစ်လာစေပါသည်။ ထို့ပြင် အဆိုပါသစ်တောပြုန်းတီးမှုနှင့် နေရင်းဒေသအသွင်ပြောင်းလဲမှုတို့သည် လမ်းကွန်ရက်များတိုးချဲ့လျက်ရှိသောနေရာများ၌ ပိုမို၍ဖြစ်ပေါ်လာနိုင်ခြေရှိပါသည်။ [၁၀]